Wszelkie prace budowlane przy wznoszeniu nowego obiektu budowlanego rozpoczynamy od jego wytyczenia, tzn. od wyznaczenia jego ław fundamentowych, fundamentów a tym samym ścian konstrukcyjnych oraz od zaznaczenia głębokości posadowienia. Kolejny etap to ściągnięcie humusu spod samego budynku oraz z odległości około 1 m od jego obrysu. Pozostawienie ziemi roślinnej pod domem może prowadzić do pękania podłóg i osadzania się ścian działowych parteru. Ponadto znajdujące się w ziemi zarodniki pleśni mogą zacząć się rozwijać pod podłogą naszego obiektu a to już prosta droga do alergii domowników. Podczas wykonywania wykopów pod fundamenty należy zwrócić szczególną uwagę aby nie naruszyć naturalnej struktury gruntu poniżej spodu ławy fundamentowej. Jeśli dojdzie do takiej sytuacji to aby wyrównać lub podnieść poziom dna wykopu należy ułożyć warstwę chudego betonu. Czas pomiędzy zrobieniem wykopu z wykonaniem ław fundamentowych nie może być zbyt długi ponieważ może dojść do obsunięcia się ścian wykopu lub do jego zalania podczas ulewy. Konsekwencją pierwszej sytuacji jest tylko ponowna praca- po prostu należy odkopać zasypane ławy, gorzej jeśli dojdzie do zalania ław- tego nie widać a może to mieć swoje następstwa w postaci nierównomiernego osiadania już zamieszkałego budynku.

Jeśli już się uporamy z wykopami to czas pomyśleć o zbrojeniu ław fundamentowych. Tutaj niezmierne ważne jest odpowiednie łączenie prętów ze sobą oraz zachowanie właściwej odległości zbrojenia od brzegów betonu. Ponieważ są to tzw. prace zanikające niezwykle ważnym jest aby przed wylaniem betonu prawidłowość wykonania zbrojenia potwierdził kierownik budowy. Podczas zalewania ław fundamentowych należy zwrócić uwagę aby strumień mieszanki nie zahaczał o wykop oraz aby nie był lany ze zbyt dużej wysokości ponieważ grozi to wymieszaniem się betonu z piaskiem lub rozfarkcjonowaniem się go. Obie te sytuacje źle wpłyną na wytrzymałość naszych ław.

Po upływie około 2-3 dni możemy przystąpić do kolejnych prac, czyli do wykonania izolacji poziomej. Do tego celu stosujemy specjalne folie fundamentowe lub papę podkładową. Tradycyjnie stosowaną papę podkładową zdecydowanie wypierają folie fundamentowe gwarantujące dużą wytrzymałość i trwałość .Następny etap to murowanie bloczków fundamentowych. Tutaj również mamy wybór. Najczęściej klienci decydują się na tradycyjne bloczki betonowe o wysokość 12 lub 14 cm. Jeśli ktoś wznosi budynek podpiwniczony to dobrym rozwiązaniem jest cegła wapienno-piaskowa czyli popularnie mówiąc bloczki silikatowe. Przy zachowaniu odrobiny staranności podczas murowania, możemy mieć w piwnicy i w garażu ściany, które nie będą wymagały tynkowania. Po wymurowaniu ścian fundamentowych musimy sprawdzić czy są one równe i wykonane zgodne z projektem. Ewentualne różnice w wysokości możemy skorygować układając warstwę wyrównawczą z zaprawy cementowej. Należy również sprawdzić wymiary przekątnych ścian fundamentowych oraz długości równoległych ścian aby być pewnym, że narożniki będą miały kąt prosty. W razie odchyłek rzędu 2-3 cm różnicę należy skorygować podczas murowania pierwszej warstwy ścian parteru. Zanim jednak przystąpimy do prac nadziemnych powinniśmy wykonać izolację pionową fundamentów oraz je ocieplić. W zależności od rodzaju gruntu czy jest to piasek czy też glina musimy dobrać izolację pionową tzw. lekką lub ciężką. Należy przy tym pamiętać aby wybierając jedno z rozwiązań stosować się ściśle do zaleceń producenta, nie można wybiórczo dobierać materiałów ponieważ o ich jakości i skuteczności decyduje zastosowanie rozwiązania systemowego. Podobnie jest ze styropianem- możemy decydować o jego grubości jednak jeśli będziemy zbyt oszczędni teraz –na etapie budowy- to kiedyś będzie nam zimno w stopy i dopóki będziemy mieszkać w tym domu, będziemy zmuszeni do płacenia większych rachunków za ogrzewanie. A tego chyba nikt z nas nie chce.